Wy­bra­ne pro­ble­my che­micz­ne zwią­za­ne z kon­ser­wa­cją okrę­tu Va­sa

Ma­riusz Bel­ka

Dnia 14 grud­nia 2006 od­był się ko­lej­ny, trze­ci już wy­kład z cy­klu „Śla­da­mi che­mii na tro­pie za­sto­so­wa­ń”. Tym ra­zem dr hab. inż. Woj­ciech Ch­rza­now­ski po­pro­wa­dził wy­kład pt. „Wy­bra­ne pro­ble­my che­micz­ne zwią­za­ne z kon­ser­wa­cją okrę­tu Va­sa”. Dr Ch­rza­now­ski jest pra­cow­ni­kiem ka­te­dry Che­mii Fi­zycz­nej PG.

Usły­sze­li­śmy hi­sto­rię nie­zwy­kłe­go okrę­tu, któ­ry miał być urze­czy­wist­nie­niem szwedz­kie­go snu o po­tę­dze jej flo­ty, a oka­zał się być kon­struk­cyj­nym bu­blem. Za­to­nął nie­dłu­go po wyj­ściu z por­tu w Sz­to­khol­mie i prze­le­żał na dnie 333 la­ta w pra­wie nie­na­ru­szo­nym sta­nie. Pro­ble­mem po je­go wy­do­by­ciu sta­ło się unie­moż­li­wie­nie je­go roz­pa­du w no­wych wa­run­kach: wil­got­nej, za­sob­nej w tlen at­mos­fe­ry i nie­ustan­nej ope­ra­cji dzien­ne­go świa­tła. Dzię­ki mię­dzy­na­ro­do­wej współ­pra­cy, m.in. na­ukow­ców z Po­li­tech­ni­ki Gdań­skiej, uda­ło się za­trzy­mać pro­ces roz­kła­du. Nie­ja­ko przy oka­zji sko­rzy­sta­ła rów­nież świa­to­wa na­uka, wzbo­ga­ca­jąc się o kil­ka prac na­uko­wych z za­kre­su kon­ser­wa­cji za­byt­ków, ale rów­nież ty­po­wych na­uk che­micz­nych.

Cie­szy nas bar­dzo fakt, iż te­mat wy­kła­du przy­cią­gnął, mi­mo póź­nej piąt­ko­wej go­dzi­ny, oprócz stu­den­tów PG tak­że uczniów gdań­skich li­ce­ów. Za­pra­sza­my po­now­nie!